Na twee dagen Dali, namen we de bus naar Lijiang. Ongeveer twee uur rijden. Ook Lijiang staat op de werelderfgoedlijst. Bij aankomst pakte we de taxi die ons voor 20 yen (minder dan 3,- euro) naar ons hostel Garden Inn bracht. Mooi gelegen aan de rand van de old town.

Ik besloot er even zelf op uit te gaan want ik ben nu, na anderhalve maand op elkaars lip, best wel toe aan wat privacy enzo.. Dus dat deed ik.

Om dit stadje in te komen moet je 80 yen betalen. Ik ontliep de hoofdingangen en was binnen.

Het is hier allemaal zo schattig. De huisjes zijn allemaal hetzelfde gebouwd en twee verdiepingen. De daken hebben krullen en er is veel houtsnijwerk. Ik loop bijna het hele stadje door, straatjes van 1 meter breed, heuveltje op en af, bruggetje over etc. Er hangt hier een erg fijne atmosfeer. Ik drink een ijskoffie op een rooftop terwijl ik luister naar life gezang van...

een Chinees natuurlijk.

Op de kaart zie ik waar ik ben en ik besluit na 1,5 uur maar de heuvel op te lopen. Daar schijnt een mooie tempel te zijn.

Ik betaal 40,- yen entree en loop door een rustig bos naar boven. Ik loop onder duizenden rinkelende glazen bellen, die op de wind geluid vormen. Dan zie ik de tempel, heel kleurrijk en ontzettend veel houtsnijwerk (ik hou van houtsnijwerk ja).

Ik ga naar binnen en loop drie verdiepingen omhoog. En ook binnen is het prachtig. Alleen al om te zien hoeveel tijd en werk er aan besteed is.

Eenmaal boven heb ik 360 graden uitzicht over heel de stad, omgeven door gebergte. De old town is er maar niks bij als je ziet hoe groot Lijiang in zijn geheel is.

Ik loop terug naar beneden, ga op de mooiste plek zitten en bestel het goedkoopste wat er is. Rijst met water.

Er begint weer een Chinees sentimenteel te zingen, ik geniet er een klein beetje van en ga terug naar mn hostel.