hallo lieve mensen! Eindelijk even tijd gevonden om jullie te laten weten hoe het gaat! 10 juli vertrokken we uit Nederland en na een prachtige vlucht kwamen we om 6:00 uur (4 uur later dan in NL) aan. Het was er benauwd, het rook anders en het vliegveld leek meer op een antikraakpand dan wat anders..

We werden opgehaald door een busje en ontvangen met een krans van Afrikaantjes. Oranje staat voor rijkdom, het is dus een soort van cadeau naar het laat ook zien wie je bent. Onderweg naar ons hotel Mandap, wordt ik overtroffen door de stad Kathmandu.. Jeetje wat een drukte, geen verkeersregels, toeters hoor je continue( vraag mij af of het nog zin heeft) en totale chaos.. We kijken hoe onze taxichauffeur ons door de menigte van auto's, voetgangers en motoren wringt.. Het is bijna een soort van spelletje en het geeft een behoorlijke adrenaline kick.

Als ik door de straten loop, verwacht ik een cultuurschok, maar alles wat ik beleef voelt juist heel erg fijn. De mensen zijn erg gastvrij en te vertrouwen. Wel is de stad om je ogen bij uit te kijken! Overal lopen straathonden, stinkt het naar kak en er ligt overal afval. Best een groot contrast als je ziet hoe mooi de vrouwen hier (gekleed) zijn.

We bezoeken de Monkey Temple, een tempel waar je heel wat treeën voor op moet maar een prachtig uitzicht laat zien. Natuurlijk zijn hier behoorlijk wat apen en als ik onder een afdakje wil lopen waar een aap op zit, begint hij agressief naar mij te slaan.. Stoere stad apen hier..

Dag 2. We zijn hier met ons hele team(8 mensen die gaan helpen met de meubeltjes). 4 van ons zijn nog student en de rest heeft al zijn/haar eigen meubelbedrijf. We kunnen het goed vinden met elkaar en vandaag splitsen we de groep in twee. De ene helft gaat inkopen doen voordat we naar het kleine dorp Borna gaan in Sindhupalchok, en wij gaan naar de houthandel. De platen Okoumé(tropische platen multiplex die goed tegen vocht kunnen) zijn al vanuit Nedeland besteld, maar we willen nog wat balken meenemen om tafels en kasten te maken. Het is heerlijk om even geen stank te ruiken van straat maar alleen maar zaagsel. We betalen en gaan met de taxi opzoek naar wat gereedschapswinkels. Wat ook komisch is, is dat je hier straten vol hebt van hetzelfde.. We zijn dus opzoek naar de straat van het 'gereedschap'. Elke winkeltje is 2x2 meter en iedereen wijst ons een andere kant op.

Terug in ons hotel en even tijd voor iets cultureels. We bezoeken het stadsdeel Patan, het stadsdeel wat erg getroffen is door de aardbeving. Tempels worden ondersteund door balken bijvoorbeeld en je ziet veel uit elkaar gevallen huizen. In dit gebied zijn zo'n 50 mensen omgekomen door de aardbeving.

Ik ben trouwens gisteren heel toevallig een reisbureau tegengekomen speciaal voor Tibet. Ik heb alle opties met hem doorgenomen en een gids kunnen regelen. Daar valt eens even een zware last van mij af.. ;)