Dag 3; vandaag vertrokken we met een busje naar Borna, het mini dorpje in Sindhupalchok dat zwaar getroffen is door de aardbeving. De aardbeving bevond zich ook in dit gebied. Het was best een lange rit, maar hebben ons ogen uitgekeken. In het berggebied hebben we een aantal keren moeten wachten omdat ze mudslides op de weg aan het herstellen waren.

Eenmaal bovenop de berg werden we warm ontvangen door de baas van de school (die we headmaster noemen) en nog meer dorpelingen. We dronken thee en ontvingen een mooi sjaaltje met een boeddhistische tekst er op. Onze bagage werd gebracht en wij liepen de heuvel( wat ikzelf gewoon een berg zou noemen) naar beneden. We kwamen 3 schooltjes tegen waar we de meubeltjes voor gingen maken. Nog in aanbouw, maar de kinderen hadden nu toch vakantie. Het schooltje wat het laagst op de berg bevond, was de locatie waar we de werkplaats zouden opbouwen. Om ons heen begonnen kinderen zich te verzamelen die ons van een afstandje verlegen aanstaarden.

We liepen verder naar beneden, naar het huis van de headmaster. Want dat is waar we slapen. We werden met een warm welkom ontvangen. Er stond een oude man (noemen we Dogba) achter een tafeltje die ons zegende met een roze stip op ons hoofd en een bloem.

We kregen onze slaapplekken toegewezen. Prima kamers! We installeerde onze meuk en gingen aan tafel. Daar kregen we Dal bhat te eten. Rijst met een kommetje van linzensoep en aardappeltjes net koriander. Super lekker!

Ik heb jullie nog niet eens verteld wat de locatie betreft.. Nou, Prachtig! Om ons heen, overal heuvels met trappetjes van mais, rijst -en linzenvelden! Echt adembenemend! En er was rust, geen getoeter, geen stank, gewoon natuur! Hetgeen wat je hoort zijn watervallen, krekels en vogels..

Onze eerste indruk was ontzettend fijn, en het werd alleen nog maar fijner!

De volgende dag begonnen we, nadat we Dal bhat gegeten hadden, meteen aan de werkplaats. We maakte een grote werkbank en een kleinere waar je goed op kunt decouperen.

Dat verliep voorspoedig en met grote trek liepen we naar beneden om weer een bord Dal bhat te eten.

Daarna zijn we gelijk begonnen aan de meubeltjes. We merkten al dat het stroom er vaak af lag en probeerde daarom zo effectief mogelijk te werken.

Het is hier ook moesson, dus dan werkt het stroom niet vaak mee..

Ondanks dat we hebben gezegd dat we gewoon rustig aan moeten doen, werken we in een vlot tempo. Iedereen heeft zo zijn taak en we werken seriematig. Het gaat sneller dan verwacht! De mensen en kinderen in het dorp zijn nieuwsgierig en drie van deze mannen leren we het stukje bij beetje. Ze pakken het zeer snel op!

Van de meisjes in het dorp krijgen we(de dames) bloemen in ons haar.

Deze plek is echt heel erg mooi! Ik voel mij hier echt helemaal thuis! En als het regent, dan zijn alle paden rivieren en moet je extra oppassen waar je loopt. Bloedzuigers grijpen hun kans (gelukkig voel je wel eerst een klein steekje). Daarna spuit hij een verdovend middel in waardoor je niets merkt en na zo ongeveer 20 minuten laat hij weer los. Dit klinkt allemaal wel heel stoer maar ik had ze liever niet hoor.. ;)

Goed, de volgende dag wou de headmaster ons de berg op brengen. Te voet natuurlijk want het is hier erg stijl. Ik heb nog nooit zo'n mooie wandeling gemaakt! Boven dronken we een kopje thee (Nepali styl; veel suiker en jakmelk). Het begon hevig te regenen en de headmaster raadde ons aan, even bij zijn broer te schuilen, met jawel; een kopje thee. Dit was een heel rare ervaring want de gang liep door naar een deel van het huis wat helemaal plat lag door de aardbeving.

Ook het huis van de headmaster, waar we nu slapen, had eerst drie verdiepingen. Nu is er enkel slechts nog 1 etage; de BGG.

Ik vraag mij af waar zij nu eigenlijk slapen, maar ze zijn dus blijkbaar zò gastvrij dat ze zelf ergens anders gaan slapen.

Iedereen in dit dorp groet je hier. Dat zeggen ze namasté, en echt oprecht met een brede glimlach. Waarom doen we dat in Nederland niet allemaal?? Het is echt heel fijn om niet ontlopen te worden door ogen;)

Na ongeveer een week 3x per dag Dal bhat te eten zijn we superblij als we ei krijgen met noodles! Deze morgen kregen we rijstepap, dat is voor nu mijn lievelingseten! Daar drinken we thee bij (chai). Maar vitaminen krijgen we niet echt binnen.. Mijn mond zit vol aften, en we bestellen bij Asok ( een meubelmaker in leer, overigens ook vrijwilliger van een hogere kast) wat vitaminepillen.

Gister hebben we onze was gedaan. De headmaster vond het geweldig om ons 'Nepali styl' te leren wassen. Twee grote wasschalen namen we mee naar een geweldige plek. In Nederland zou je dit 'wellness' noemen..

Er stroomt een beekje water over een mooi uitgeholde steen, zodat er een volle stroom met water samenvalt. Zie foto..