Onze reis naar Shangri-la (ik mag het blijkbaar Tibetaans dorp noemen, maar dit plaatsje ligt in Yunnan) was erg fijn. We deden er 6 uur over i.p.v 4, maar ik genoot ervan om naar buiten te kijken. Achter mij zaten twee oude vrouwtjes leunend op mijn stoel en kauwend op wat zaagsel o.i.d. Ze vonden ons nogal interessant en soms voelde ik dat ze mijn haar stiekem vast hadden..

Al snel waren we in het berggebied en ik zag een lange, bruine, brede rivier.. En toen ik dat zag voelde ik een soort rare opluchting. Want ik wist dat dit de Yangtze was en de rivier heeft veel verhalen.

Ik was het gehijg in mijn nek in ieder geval totaal vergeten..

We reden hoger en hoger en kwamen op 3200 meter hoog aan in Shangri-la. Prachtige bergen, heuvels, vlaktes, yaks en mooie oude vrouwtjes.

Toch zagen we dat ze ook werkten aan een rails voor de hogesnelheidstrein en talloze nieuwe gebouwen, wat de omgeving echt verstoorde..

We legde onze spullen bij ons hotel 'Kevin' waar de gastvrouw iets te hard haar best deed met complimentjes geven en aten wat in de old-town. Vorig jaar is hier een gigantische brand geweest die het grootste deel van de old-town verwoest heeft (1300 jaar oud).

We bezochten een tempel met het grootste gebedsmolen van China en hadden een mooi uitzicht over de stad. Op het plein klonk muziek en tientallen Chinezen stonden in een cirkel te dansen. Dit doen ze veel in China en ze zien het als gymnastiek. Meestal staan er 2 of 3 mensen in het midden die je na kan doen. Dat deden wij in ieder geval niet en we liepen een leeg cafe binnen omdat we mongoolse muziek hoorde. Ze waren nog aan het oefenen maar ik was nu al fan. We dronken een paar biertjes met ze en ik nam alle nummers op met de go-pro. Ze hebben nog geen album of website, alleen een facebook account.

Om 23:30 lag ik al in m'n bedje en om 5:30 werd ik wakker van knallende koppijn. Ik bleef nog 2,5 uur liggen in de hoop dat het minder werd maar moest juist overgeven. Dit is dus hoogteziekte, good to know.

Omdat we maar kort de tijd hadden in Shangri-la, stond ik maar op en wachtte ik op twee andere toeristen waarmee we de taxi kosten konden delen. We wouden allemaal om het meer rijden, een Monastery bezoeken en nog veel meer, dus huurde we een taxi voor een hele dag (Nog geen tientje p.p.).

The huppelepup lake was ontzettend groot en het water stond hoog. Je kon alleen de daken nog zien van de houten schuurtjes.

Het is zo langgerekt en prachtig om te zien. De lucht is ijl en de zon scheen volop!

Daarna bezochten we het Songzanlin klooster, een van de grotere monasteries. 800 lama's in een dorp van heilige gebouwen. Goed om te zien, al is bijna elk hetzelfde.. ( ik ken in ieder geval een hoop goden nu).

We reden terug en nog een beetje verder, op naar een hot spring.

Ik was erg verrast toen ik een grote rotswand zag waar een rivier onder door stroomde, een zwembad daarnaast, (weinig Chinezen), de sauna én het uitzicht. Nooit eerder was ik in een echte hot spring geweest en drie uren lang genoten we van de warmte en de sterren. Daarna waren we zo moe, dat we nog wat aten, een klein biertje dronken en gingen slapen.