We kwamen erg laat aan in Thailand, zo rond 2 uur 's nachts. We hadden ons hotel tegenover het vliegveld geboekt maar het heeft ons toch nog behoorlijk wat tijd gekost om het te vinden.
De volgende dag hebben we de bus gepakt naar Patong. Daar hadden we een hotel geboekt voor 7 nachten.
Het was een klein beetje onverwacht, dit hier.
Sterker nog, ik was een beetje teleurgesteld.
Gepimpte tuktuk's met harde muziek, een druk strand met allerlei activiteiten als waterscooters e.d., waar ik niet op zit te wachten.
Er is een straat vol met zuipkroegen, volgebouwd met opvallende lichtjes. Ondertussen mannetjes die in je oor fluisterden 'pssst ping pong show' en daarna 'pop' geluidjes erachteraan maakten alsof de kurk van de fles gaat.
Nou goed, ik ben misschien ook niet het type mens dat hier naar toe moet gaan om te genieten. Ik kreeg erg het idee dat dit hier het 'ideale' is voor veel mensen. Elke dag lekker uitgaan met veel drank, lachen om de pingpongshow's, de volgende dag brak aan het strand liggen, daarna een massage & repeat.
Het voelde voor mij verkeerd om naar zo'n Pingpongshow te gaan trouwens.. ik had ook het gevoel dat ik er behoorlijk emotioneel van zou worden.. vermaken doe ik wel ergens anders.

Dus ik ben een beetje gaan uitzoeken wat nou de waarheid is achter deze show's. Is dit iets wat vrouwen vrijwillig doen? Krijgen ze genoeg betaalt? Is er een leeftijdsgrens?
Nadat ik verschillende verhalen op internet gelezen heb ben ik een beetje verslagen.. want wij mensen gaan hier heen voor 'ons' plezier..

Dit is wat ik weet;
Veel vrouwen komen hier terecht omdat ze hoog nodig geld nodig hebben, slachtoffers zijn van geweld en/of buiten hun macht raken. Ze krijgen niet veel betaalt en er kan geld ingehouden worden als ze te laat komen of iets fout doen. Er worden belachelijke dingen van ze gevraagd die ze gewoon moeten accepteren (bijvoorbeeld het gebruik van scheermesjes, waarbij het goed fout kan gaan, lees link). Er word door deze vrouwen vaak drugs gebruikt tijdens de shows wat ik goed kan begrijpen als je naalden uit moet persen. Er zijn meisjes van onder de 20 die hier terecht komen. Kortom, de vrouwen die hier terechtkomen, werken liever ergens anders.
Lees: http://pulitzercenter.org/reporting/price-sexual-torture-usd-181month
---
Maar goed, Alexa en ik hadden even een momentje nodig om te bezinnen.
We bedachten om de volgende dag een plan te maken voor de rest van de week. We hadden ten slotte al betaalt voor het hotel maar goed, mochten we na drie dagen al weg willen, dan kunnen we gewoon gaan want 'hey! We doen alleen waar we zin in hebben hé.' Het werd een uitdaging om de minder toeristische plekjes te vinden en daar gingen we voor zitten met google in ons rechter, en een ijs-cappuccino links. Deze dag hebben we ook gebruik gemaakt van de 'toeristische attracties' zoals: Thai massage en een voetscrub. Waarbij je je voeten 5 min. in een badje legt met een ik denk super chemisch spulletje want daarna kun je het er zo af krabben..

Thailand is toeristisch en dat verpest soms een beetje de sfeer.. het is ook wel fijn als er een tentje is waar je échte koffie kan kopen i.p.v. instant coffee.. maar het maakt het wel weer leuker als je er een beetje naar moet zoeken (trouwens, ze verkopen hier dus vaak ook western food en dat is veel duurder dan het lokale eten. Het lokale eten is wel altijd goed, ik had 1 enkele keer in een hotel keten dat ik dacht; dit smaakt niet. Terwijl het westerse meestal gewoon troep is).

Nou goed, Alexa en ik hadden een mooi plan voor de komende 5 dagen. Dan bleef er nog 1 dag over, maar 'hey! Dat zien we dan.'
De eerste dag hebben we beide een scootertje gehuurd en zijn we naar de kust in het oosten gereden (bij Puket stad). Daar met een longtailboat naar een eilandje gevaren, Coconut island. Daar is helemaal niks te doen en er is geen stroom las ik op internet. We liepen het hele eiland rond, kwamen niemand tegen naast de bewoners zelf. We zagen een hoop latex plantages (bomen met een halve kokosnoot onder de beschadigde bast om het op te vangen). We vonden mooie schelpen en krabbetjes.
Liepen terug door het bos met een hoop mieren, alert voor de slangen en toen zagen we in de verte wat kleine huisjes. Van een afstandje hoorde ik een vrouw roepen 'hello' en ik zag een vrouw met een vriendelijke lach naar ons zwaaien.
We zwaaiden vriendelijk terug en liepen over haar bospaadje verder.
Terug kochten we ergens wat gefrituurd deeg met gecondenseerde melk als dip en kregen we een lift van een mevrouw met een motor+zijbak waar ze hier allemaal mee rijden. Ze bracht ons helemaal naar de pier waar we de boot weer terug pakten.

Die dag reden we nog wat in de omgeving en vonden ergens een tempel op de kaart dus daar gingen we heen. We parkeerde ons scootertje en liepen richting te tempel. In de verte zag ik 6 honden liggen waarvan eentje al naar ons keek. We stonden even stil want Alexa moest iets doen en ondertussen was ik al naar iets aan het zoeken ter bescherming. Toen we verder wilden lopen begon die ene hond te blaffen waarna natuurlijk alle honden wakker werden en mee deden. Ineens kwamen ze allemaal naar ons toe en we begonnen te twijfelen. Het was nu ook wel meer grommen en ze kwamen ineens eng dichtbij waarna we beide ons rugzak naar ze toe zwaaide.. dat hielp ze voor een moment even iets naar achter. Alexa verloor haar zonnebril tijdens deze zwaai en we deinsden iets terug. Ik pakte een bezem uit de bosjes die ik eerder opgemerkt had. Ondertussen waren er nóg 5
honden vanaf de heuvel bij gekomen. Ik zwiepte met de bezem de honden aan de kant om zo Alexa haar bril te redden. We liepen met adrenaline terug naar ons scooter maar ik vond het vooral stom dat we nu door zo'n stel honden zijn weggejaagd en we niet gezien hebben wat we wilden zien. Want ja, ook al ben je ingeënt tegen rabiës, heb ik alsnog maar 72 uur om de prik te halen en er kan van alles gebeuren onderweg.. en naja ik denk dat het goed is dat we zijn weggegaan in ieder geval.

Ons avond eten was ook zeer speciaal want op internet had ik een goed restaurant gevonden, Laem Hin Seafood, waar we eerder die dag de boot gepakt hadden. Je eet wat ze gevist hebben en het smaakte ook erg goed!

De rest van de week was ook goed ingevuld. We hebben een dag besteed aan het vinden van meerdere mooie rustige strandjes, een dag een snorkel-toer gedaan die ons naar twee verschillende eilandjes brachten en dat was écht heel leuk want de zee zwemt vol mooie vissen. Op het eiland Koh Racha zagen we veel kimodo's tussen de 2 en 3 meter lang! Dat is gek als je het niet verwacht en er schiet ineens zo'n ding over de weg.

Ook hebben we een dag geholpen op de Elephant Sancturary Phuket. Het kostte ons 65,- per persoon en dat is het zeker waard. Je steunt hierbij de olifanten die ze letterlijk gered hebben uit hun slavenleven. Het gaat gelukkig steeds beter, dat mensen weten hoe dom het is om bijvoorbeeld op zo'n olifant te zitten. We kregen daar een goede uitleg over. Hoe het werkt in Thailand en wat de gevolgen zijn voor zo'n olifant. De wonden die zo'n beest krijgt door de houten zitting die niet kunnen helen. De olifanten moeten vaak de hele dag door mensen vervoeren en krijgen daarbij veel te weinig te eten. Daarnaast worden ze vaak met veel agressie toegetakeld. Baby olifantjes worden veel te snel bij hun moeder vandaan gehaald om te werken, bijvoorbeeld als entertainment.
Kijk even hier: https://www.worldanimalprotection.nl/wat-we-doen/dieren-het-wild/bescherm-dieren-op-vakantie

Wij hebben daar het eten gemaakt, de olifanten gevoerd, met ze in een modderbad gegaan en ingesmeerd, gezwommen en daarna gewassen en geborsteld onder de douche. De olifanten lopen hier vrij rond en schijnen het wel leuk te vinden hier. Website: https://www.elephantjunglesanctuary.com/phuket

We hebben die 7 dagen in Phuket niet gehaald want we zijn een dagje eerder vertrokken. Dat kan dus gewoon.