De volgende morgen pakten we de trein naar Petchaburi. Niet groot maar genoeg om te zien. Een stad vol brutale aapjes en als er een op je af komt omdat ze iets willen, kun je het maar beter zo snel mogelijk geven/gooien.In ons hostel werden we fijn ontvangen en deden we een rondje tempels in de stad. We aten weer wat nieuwe hapjes van de local-market en doken ons bed in.

De volgende dag pakten we de fiets van het hostel en reden we naar Tham Khao Luang Cave. Het was zo'n dag dat je maar beter niet te veel kan bewegen vanwege de hitte maar daar gingen we! Bij de ingang van de straat naar de grot stonden al busjes te wachten om toeristen van hun levensgevaarlijke 5 minuten loop door een straat van bloeddorstige aapjes te te redden.
We parkeerde onze fiets en liepen naar de grot.
Er gebeurde helaas weer niks..
De grot daarentegen! Nee, daar gebeurde ook niks maar het was er wel wat koeler en het zag er ook wel vet uit.
Daarna fietsen we terug en liepen we nog een ronde door Phra Nakhon Khiri National Park.
Vanaf dit park kon je over de hele stad kijken.
In de avond nam onze lieve gastvrouw ons mee naar 'de gouden Buddha'. Een geheime plek met een fantastisch uitzicht weer. Er werd hier een paar jaar geleden een reuzen Buddha geplaatst maar dit project moest halverwege stoppen omdat het 'geld op was'.
Nou goed, de volgende morgen pakten we de trein naar Ban Pong, daar moesten we overstappen om bij Kanchanaburi te komen.
We konden nergens een kaartje kopen en de spoorwachter vertelde ons dat te kunnen doen in de trein.
Eenmaal in de trein zei de conducteur dat een kaartje 10x zo duur was en daar waren we een beetje van geschrokken..
Een lokale man die beter Engels sprak probeerde ons uit te leggen dat toeristen eenmaal meer betalen. We betaalde het bedrag, wat neerkomt op ongeveer 2,- euro.. 10 keer zo veel als wat de lokale mensen betalen! Belachelijk! (Grapje)

Aangekomen bij ons hostel weer heerlijk gegeten van de night market! De volgende morgen hebben we een local bus gepakt naar het National Park met de Erawan Waterfall. Die is indrukwekkend en toeristisch maar daar moet je een beetje omheen kijken. Toch kreeg ik weer zo'n Centerparks gevoel met al die mensen in die wildwaterbaan enzo. Nou goed, dit is in ieder geval een waterval van 2km lang. Allemaal kleintjes dus loop je een trappetje omhoog. Baden met mooie kalkranden, huid-knagende vissen en vooral veel fotocamera's.

Toen gingen we naar Ayuthaya, waar we ons nog gek genoeg twee dagen lang op al die tempels hebben gestort. Lekker gegeten, fietsjes gehuurd, geslenterd en onze 100ste reisdag 'gevierd' hebben met een biertje.

Hierna wou ik weer zwemmen.. we gingen naar onze laatste bestemming voor Bangkok, Pak Chong.. we boekten een huisje op een resort met zwembad. Helaas waren deze laatste drie dagen de koudste van Thailand in dat jaar en hebben we er maar heel even in gezwommen. Helaas had dit resort ook alleen maar koude buitendouches. We sliepen met drie dekens en hebben nog een jungletour gedaan in het National Park waarbij een muts heel fijn was! Een jungletour, ja dat klinkt als avontuur maar dit was letterlijk een grote grap. Het begon al goed, toen ze ons felblauwe anti-bloedzuiger-sokken aanboden en daarbij vermeldde dat er geen bloedzuigers zitten nu. Iedereen trok ze bezorgd aan en ik wou echt niet stoer doen maar die sokken waren gewoon niet in mijn kleur.
Er was zo'n stoere gespierde man die je wel in zo'n survival serie zou kunnen vinden met z'n camouflage afritsbroek en zakmes en zelfs hij trok ze aan. Hij voelde zich vast een beetje suf dat hij wél en wij niet en zei zo iets van; 'er zijn misschien geen bloedzuigers maar pas maar op hoor voor de teken!'
Waarop ik vet stoer zei; 'draag dan ook maar een hoedje, watje!'
Dat 'watje' heb ik niet er achteraan gegooid maar ik wou het wel doen! Das bijna net zo stoer!
Dat het een grote grap was, was omdat we met een groep van bijna 20 man, achter elkaar aanliepen op een bospaadje. De map kon ik gewoon vinden op maps.me en de keren dat hij ons iets vertelde wat ik nog niet wist was 2%.. en de keren daarvan dat ik het kon verstaan achter een rij van 10 man was 1,5%.
Ik voelde mij behoorlijk suf! Daarnaast liep ik ook een tijdje achter een stelletje, als laatste persoon van de groep. Soms vonden zij het nodig om elkaar zwoel te kussen en dan stond ik daar een beetje ongemakkelijk op te wachten want ik kon er dus niet langs. De keren dat ik toen dacht, ach wat een leuk stel, was 0%.

Onderdeel van deze tour was ook nog naar de bad cave, een andere dag wel. Dan begin van de avond verlaten miljoenen vleermuizen hun hol en vliegen ze als een oneindig lange zwerm over de velden. Op zoek naar eten. En daar komen dan ook de roofvogels weer op af. Dit was een fantastisch gezicht! Fan-tas-tisch!

Oke ik schiet even door mn blog, want ik ben allang terug in Nederland..

We hebben vanaf hier de trein gepakt naar Bangkok, waar we door die gekke drukte straat gelopen hebben van The Hangover en iedereen zegt dat het een gekkenhuis is met mensen die je overdonderen met vragen en schorpioenen op stokjes, lichtgevende helicoptertjes om je oren, onzin tatoos, geroosterde kakkerlakken, souvenirs..
Ik vond het wel rustig in vergelijking met sommige plekken in China..
en verschrikkelijk ook!
In Bangkok ben ik maar twee nachtjes gebleven want daarna heb ik de bus naar het prachtige Cambodja gepakt!!